വൈകുമീ വസന്തം എന്നിലേക്കെത്തുവാന്‍
കാലങ്ങളില്‍ ഉടഞ്ഞുവീണ തംബുരുവായി.
ഇരുട്ടിനാല്‍ തീര്‍ത്ത പകലുകള്‍ക്കു ചൊല്ലുവാന്‍
എന്നുടെ മുറിപ്പാടിന്‍റെ ശയ്യകള്‍ സാക്ഷികള്‍.
സായന്തനം തീര്‍ക്കുന്നൊരാ കാര്‍മേഘങ്ങളില്‍,
വെന്തടിയുന്നു മനം ഒരു വിരഹാഗ്നിയായി..
വാര്‍ബിന്ദു എഴുതിയ താളുകളില്‍ എങ്ങും,
ദുഃഖത്തിന്‍ കൊള്ളിമീനുകള്‍ പായവേ.
തുളച്ചു കയറാന്‍ ഇടമില്ല ഈ വിധം
തനിച്ചാക്കുക, എന്നെ വലിച്ചീടാത്ത വീണയായി.
വിഷാദം വിതുമ്പി നില്‍ക്കുന്ന വരികള്‍ ...വിരഹിണിയുടെ പാട്ട്
ReplyDeleteവിരഹിണി രാവിന്‍റെ വിരഹാര്‍ദ്ര ഗാനം...വിതുമ്പുമല്ലോ വെറുതെ ഈ വഴിയരികില്‍....
ReplyDelete